Info

avatar Ten blog rowerowy prowadzi Yacek z miasteczka Poczesna. Mam przejechane 40487.54 kilometrów w tym 13503.70 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 17.94 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 142558 metrów.
Więcej o mnie.

baton rowerowy bikestats.pl

Wykres roczny

Wykres roczny blog rowerowy Yacek.bikestats.pl

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Wrzesień, 2012

Dystans całkowity:671.65 km (w terenie 144.00 km; 21.44%)
Czas w ruchu:33:07
Średnia prędkość:20.28 km/h
Maksymalna prędkość:55.30 km/h
Suma podjazdów:4448 m
Liczba aktywności:5
Średnio na aktywność:134.33 km i 6h 37m
Więcej statystyk
  • DST 93.49km
  • Teren 45.00km
  • Czas 04:42
  • VAVG 19.89km/h
  • VMAX 54.30km/h
  • Podjazdy 546m
  • Sprzęt Author Basic 2004
  • Aktywność Jazda na rowerze

Przyrów

Niedziela, 30 września 2012 · dodano: 30.09.2012 | Komentarze 2

Znowu plany na dzisiaj wzięły w łeb. Miałem jechać w okolice Włoszczowy ale nie chciało mi się rano wstać i jechać na pociąg do Częstochowy. Ostatecznie wyjechałem przed dziesiątą i pojechałem gdzieś na wschód. Najpierw przez las do Olsztyna, potem wylądowałem w Turowie i wreszcie w Bukownie. Tutaj miałem dłuższą przerwę w jeździe trafiłem bowiem na samotne drzewo orzecha włoskiego z dużą ilością dojrzałych orzechów. Zostawiłem więc rower a zacząłem zbierać orzechy. Do domu przywiozłem pół sakwy. Dalej pojechałem do parku krajobrazowego "Stawki". Fajne miejsce na rower. Polecam! Zatrzymuję się na chwilę nad zarastającymi stawami

Zarastający staw - P. K. Stawki © Yacek


a potem ruszam dalej w kierunku Przyrowa. Świetnie jechało się leśnymi dróżkami parku krajobrazowego a potem szeroką szutrówką. Już na opłotkach Przyrowa zatrzymuje mnie prześlicznie przebarwiony dąb

Jesienny dąb © Yacek


i nowa altanka nad Wiercicą.

Nad Wiercicą w Przyrowie © Yacek


Do tej pory jechałem z wiatrem. Teraz zmieniam kierunek i od razu jest ciężej. Nie przeszkadza mi to jednak nadmiernie. W końcu do domu trzeba jakoś dojechać. Jadę do Sierakowa. Tam w lewo do lasu. Zrobione są tam świetne dróżki. Jedzie się super. W pewnym momencie zatrzymuje mnie kierowca i pyta czy dojedzie do Mirowa. No cóż. Oczywiście da się tylko po co dookoła świata. Kieruję go więc na właściwą drogę. Zadowolony z siebie jadę do Huciska i przez Góry Gorzkowskie do Złotego Potoku. Ten fragment uwielbiam pokonywać na rowerze. W Złotym tłumy. Szybko więc szlakiem "ku źródłom" do drogi asfaltowej i przez Szczypie znowu do lasu. Trafiłem tam na coś takiego.

Nowa odkrywka piasku © Yacek


Oczywiście jadąc przez lasy co jakiś czas zatrzymywałem się i szedłem poszukać grzybów. Szczęście mi jednak nie dopisywało. Znalazłem tylko jedną kanię, którą zresztą zgubiłem w trakcie dalszej jazdy. Przez Biskupice i Dębowiec docieram do domu.

W lesie tłumy grzybiarzy. W niektórych miejscach samochód koło samochodu. A podobno za wjazd do lasu grożą kary w wysokości nawet do 5 tysięcy złotych. Ale jak widać Polacy niewiele sobie robią z zakazów.





  • DST 52.08km
  • Teren 24.00km
  • Czas 02:58
  • VAVG 17.56km/h
  • VMAX 39.30km/h
  • Podjazdy 360m
  • Sprzęt Author Basic 2004
  • Aktywność Jazda na rowerze

Jabłka

Sobota, 29 września 2012 · dodano: 29.09.2012 | Komentarze 2

W końcu września warto pojechać w okolice Mstowa (Góry Małuskie) bo rosną tam przepyszne jabłka i równie smakowite gruszki. Około 10-tej siadam więc na rower i ruszam w drogę. Towarzyszą mi dwie spore sakwy coby jabłka było gdzie schować. W lesie od razu rzucają się w oczy ślady jesieni.

Oznaki jesieni © Yacek


Po drodze postanawiam pojechać na Zieloną Górę. Skręcam więc w odpowiednią ścieżkę i już po chwili pnę się ostro w górę. Przysiadłem na trochę na skałkach a potem fajnym zjazdem ostro w dół. Wertepami wyjechałem na czerwony szlak rowerowy ale tylko przejechałem go na wprost i obok leśniczówki "Zielona Góra" ruszyłem na trasę ścieżki przyrodniczej. Niejednokrotnie zastanawiałem się czy dzięcioł waląc nieustannie głową w drzewa nie miewa z nią problemów. Dzięki informacjom na jednej z tablic już wiem że nie miewa. Dlaczego? Bo jego kości czaszki są zrośnięte w jedną całość a dzioby oddzielone są od niej splotem żelatynowych płytek amortyzujących siłę uderzeń.
Wreszcie jestem u celu. Napełniam sakwy jabłkami i gruszkami i ruszam w drogę powrotną. Tarnina, której tam nie brakuje, pokryta jest masą jagód. Prześlicznie to wygląda.


Tarnina w Górach Małuskich © Yacek


Równie ślicznie prezentują się kwitnące jeszcze rośliny.

Kwiatek © Yacek


W drodze powrotnej jadę przez Olsztyn. Chciałem rzucić okiem na zrewitalizowany rynek. Czegoś tak brzydkiego jeszcze nie widziałem. Po prostu kamienna pustynia.

Nowy rynek w Olsztynie © Yacek


Podsumowując: po jabłka jechać warto, po gruszki też. Olsztyna jednak nie polecam. Okolice są ciekawsze.




  • DST 200.24km
  • Teren 20.00km
  • Czas 09:48
  • VAVG 20.43km/h
  • VMAX 55.30km/h
  • Podjazdy 1616m
  • Sprzęt Author Basic 2004
  • Aktywność Jazda na rowerze

Kapuściana Stolica Polski

Niedziela, 23 września 2012 · dodano: 23.09.2012 | Komentarze 1

Od jakiegoś czasu chodził mi po głowie wyjazd w okolice Miechowa. Dzisiaj właśnie postanowiłem go zrealizować. Pociągiem jadę do Zawiercia i tam ruszam na trasę. Początek to stosunkowo szybka dojazdówka do Pilicy.Jechało się świetnie bo dość silny wiatr wiał z zachodu.

W Kromołowie © Yacek


Mijam Karlin, Giebło a w Biskupicach zatrzymuję się na chwilę na cmentarzu pierwszowojennym. W końcu 1914 roku w rejonie Pilicy toczyły się ciężkie walki między Rosjanami i Austriakami. Zginęło w nich 4 tys. żołnierzy różnych narodowości, w tym wielu Polaków wcielonych do armii państw zaborczych. Początkowo pochowani zostali nw targowisku w Pilicy, później jednak ciała przeniesione na ten cmentarz utworzony w 1918 roku.

Cmentarz pierwszowojenny w Biskupicach © Yacek


Do pałacu w Pilicy dojeżdżam piękną aleją. Zatrzymuję się na chwilę przy kurhanie powstańczym .

Kurhan powstańczy i mury otaczające piłicki pałac © Yacek


W Udorzu nie mogę przejechać obojętnie obok pomnika poświęconego żołnierzom batalionu "Parasol", którzy w tym miejscu zginęli w czasie odwrotu z Krakowa po zamachu na szefa gestapo w tym mieście.

W Udorzu © Yacek


Kawałek dalej zatrzymuje się na chwilę przy stawie. Solidnie zarósł od mojego ostatniego pobytu.

Staw w Udorzu © Yacek


Teraz do Chliny. W okolicy są oryginalne drewniane świątki.

Rzeźbione świątki w Chlinie © Yacek


Ja jednak pojechałem tam przede wszystkim po to, aby rzucić okiem na ciekawy obelisk, którzy wdzięczni włościanie wystawili carowi Aleksandrowi II w podzięce za zniesienie pańszczyzny w 1864 roku. Zresztą takich obelisków w okolicach Zawiercia wystawiono wiele, zachował się niestety tylko ten w Chlinie. Oczywiście napis nie jest wyeksponowany ale z bliska można go przeczytać.

Obelisk w Chlinie © Yacek


Do Miechowa jadę przez Charsznicę - samozwańczą "kapuścianą stolicę Polski". I przyznać trzeba, że kapusty w okolicy nie brakuje. Jest tam nawet muzeum kapusty. Tuż obok budynku UG.

Okolice Charsznicy © Yacek


UG w Charsznicy © Yacek


Kapuściana stolica Polski © Yacek


Przy wyjeździe z Chodowa dostrzegam niewielki pomnik. Okazuje się, że w tym miejscu Niemcy zamordowali 630 Żydów.

Miejsce brutalnego mordu z 1942 roku © Yacek


Tutaj też trafiam na fantastyczną leśną ścieżkę, którą dojeżdżam do Miechowa.

Tędy do Miechowa © Yacek


Miechów to całkiem sympatyczne miasteczko z potężna bazyliką i ładnym klasztorem. Na szczycie kopuły widać postać Chrystusa Zmartychwstałego.

W tle bazylika w Miechowie. © Yacek


Jest też w Miechowie dworek "Zacisze". Wzniesiony w !784 roku jest dobrym przykładem rezydencji mieszczańskiej.

Dworek w Miechowie © Yacek


Potem do tunelu w Tunelu. Mają one ponad 600 metrów długości. Ten po prawej to "Włodzimierz" a po lewej "August".

Tunel w Tunelu. © Yacek


Tunel © Yacek


Przez Białą Górę pod którą przebiegają tunele jadę świetną szutrówką do Kozłowa.Z daleka rzucają się tam w oczy ruiny zakładu ze zniszczonymi elewatorami.

W Kozłowie © Yacek


Za Gniewięcinem wpakowałem się w las a droga, którą jechałem to po prostu piaskownica. Musiałem prowadzić. Potem już było lepiej.
W Mstyczowie podziwiałem bryłę tamtejszego kościoła. Robi duże wrażenie i z daleka, i z bliska.


Kościół w Mstyczowie. © Yacek


Dalej wjechałem już w tereny odwiedzane przeze mnie na rowerze, dlatego nie traciłem czasu na postoje. Właściwie to od samego Miechowa jechało się bardzo ciężko, a to przez wiatr, który wiał solidnie najczęściej prosto w twarz. Wymęczył mnie nieźle. Nie zmienia to jednak faktu, że wycieczka była nad wyraz udana. Tereny do jazdy na rowerze są fantastyczne. Do tego dochodzi masa dróg i dróżek, przeważnie utwardzonych, na których ruch samochodowy jest rzadkością, bądź nie ma go wcale. Trzeba jednak być gotowym na solidne górki. W moim przypadku przewyższenie wyniosło ponad 1600 metrów.





  • DST 155.93km
  • Teren 55.00km
  • Czas 07:55
  • VAVG 19.70km/h
  • VMAX 51.50km/h
  • Podjazdy 1215m
  • Sprzęt Author Basic 2004
  • Aktywność Jazda na rowerze

Najpierw Siewierz, potem Pilica

Niedziela, 9 września 2012 · dodano: 10.09.2012 | Komentarze 2

Jakoś nie miałem pomysłu na wycieczkę w niedzielę, dlatego skorzystałem z propozycji rzuconej na częstochowskim forum rowerowym. Miał to być wyjazd do Siewierza. Ponieważ to trochę za krótka dla mnie wycieczka postanowiłem przedłużyć ją sobie trochę i dojechać do domu przez Pilicę. Po cichu liczyłem również na to, że chociaż część uczestników wyjazdu się skusi i ruszy wraz ze mną. Tu niestety trochę się zawiodłem bo pojechał ze mną tylko jeden rowerzysta, Damian.

Na rynku w Siewierzu © Yacek


Zamek biskupi - Siewierz © Yacek


Jedziemy więc razem najpierw do Wysokiej. Jak sugeruje nazwa trzeba było się powspinać. Z Wiesiółki przez opłotki Łazów doszliśmy do drogi w kierunku Głazówki i asfaltem a potem szutrem wyjechaliśmy na drogę do Niegowonic. Przez Młynek i Mitręgę dojechaliśmy do Hutek Kanek by na drugą stronę przedostać się przez Górę Chełm. W Rodakach skorzystaliśmy z zaproszenie tj. rosnącej przy drodze gruszy i zjedliśmy kilka sztuk pysznych, soczystych gruszek, po czym pomknęliśmy dalej. Lasami z dużą ilością piachu dotarliśmy do Żelazka i asfaltem do Ryczowa. Po drodze nie omieszkaliśmy skosztować śliwek. Po raz kolejny pojechaliśmy też bardzo paskudną ścieżką, na której znowu nie brakowało piachu ale już kawałek za Brzuchaczem trafiliśmy na super szuter do Woli Kocikowej. Stamtąd asfaltem do Pilicy. Tu zabawiliśmy trochę, zjedliśmy też po hot-dogu. Potem przez pola do asfaltowej, leśnej dróżki. Trochę się nasapaliśmy zanim udało się ją pokonać, po czym odpoczęliśmy chwilę zerkając na zalew w Siamoszycach. W Kroczycach z kolei odbywała się jakaś impreza. Ludzi tłum więc szybko uciekamy nad zalew w Kostkowicach, gdzie jest cicho i przyjemnie. Nie zatrzymujemy się tam jednak tylko szlakiem czerwonym jedziemy do Mirowa skąd dalej do Żarek i Przybynowa. Potem jeszcze trochę terenu i przez Poraj do Osin. Tu się rozstajemy by po chwili zawitać do domu.




  • DST 169.91km
  • Czas 07:44
  • VAVG 21.97km/h
  • VMAX 49.00km/h
  • Podjazdy 711m
  • Sprzęt Author Basic 2004
  • Aktywność Jazda na rowerze

Zbrosławice

Niedziela, 2 września 2012 · dodano: 03.09.2012 | Komentarze 0

Planowałem na dzisiaj wycieczkę do Kędzierzyna Koźla a potem do Gliwic ale jak to często w życiu bywa plany sobie a życie sobie. Początkowo pociągiem pojechałem do stacji Zawiercie Borowe Pole. Potem już rowerem przez Zawiercie do Łaz(ów). Pierwszy, krótki postój robię sobie nad zbiornikiem Pogoria IV w Dąbrowie Górniczej. Jest tam świetna ścieżka rowerowa, z której masowo korzystają rowerzyści i rolkarze.

Pogoria IV © Yacek


Kawałek dalej podczepiłem się pod dwóch szosowców, za którymi uparcie trzymałem się jadąc pod górkę. Z górki oczywiście zostałem z tyłu. Wyprzedził mnie za to z impetem jakiś chłopak na góralu. Ja zatrzymałem się przy napotkanym schronie żeby zerknąć i poczytać o nim. To schron bojowy nr 52 Obszaru Warownego "Śląsk" w Wesołej. Zbudowany został w latach 1937/38 na południe od zbiornika Kozłowa Góra.

Ciężki schron bojowy w Wesołej © Yacek


Dalej jadę w kierunku Bytomia. Podjeżdżam do widocznego z daleka kopca. Jak się okazuje jest to Kopiec Wyzwolenia usypany w latach 1932 - 1937 dla uczczenia 250 rocznicy przemarszu husarii polskiej króla Jana III Sobieskiego przez Piekary Śląskie w drodze na Wiedeń oraz 15 rocznicy przyłączenia Górnego Śląska do Polski. Jest symbolem powstań śląskich i walki o polskość mieszkańców śląskiej ziemi. Ziemię pod kopiec odkupiono od hrabiego von Donnersmarck za 12 tysięcy złotych.

Kopiec Wyzwolenia © Yacek


Jadąc dalej trafiam na szlak rowerowy do rezerwaty "Segiet" i tam właśnie jadę utwardzoną ścieżką. Zrobiłem pętelkę po rezerwacie a po wyjeździe na asfalt waham się w jakim kierunku jechać. Pytam napotkanego rowerzystę a ten decyduje się pojechać ze mną i poprowadzić mnie po okolicy. W czasie rozmowy okazało się, że kiedyś ścigał się z Szurkowskim. Trafiłem więc na zawodowca. Wyprowadza mnie na górę skąd mogę rzucić okiem na tzw. Dolomity.

Przez rezerwat "Segiet" © Yacek


Stok zjazdowy w Dolomitach © Yacek


Kolejny cel to Repty. Jeszcze rowerem tam nie byłem. Przejechaliśmy przez park rzucając tylko okiem na mijane obiekty

W Reptach © Yacek


i przez Zbrosławice dotarliśmy do Kamieńca. Jest tam ciekawy pałac, w którym obecnie zmieści się ośrodek dla niepełnosprawnych dzieci.

W Reptach © Yacek


Pałac w Kamieńcu © Yacek


Na trasie mojej wycieczki pojawił się jeszcze drewniany kościółek,

Kościólek © Yacek


równie ciekawa kapliczka

Kapliczka © Yacek


i Pomnik Harcerzy.

W Strzybnicy © Yacek


W okolicy są też fajne ścieżki i stawy, nad którymi miło można spędzić czas.

Okolice Strzybnicy © Yacek


A na koniec w Łazach trafiłem też na relikt PRL-u. Co kawałek dumnie stoją tabliczki z poniższą nazwą ulicy.

Wspomnienie © Yacek


To mój kolejny ciekawy wypad. Żałuję tylko, że nie udało mi się zrealizować zakładanego planu i dojechać do Kędzierzyna. Tu na przeszkodzie stanęła pogoda. Ale co się odwlecze to nie uciecze.